آفات از هوس به سرت هاله می شود

این شعله ها ز دست تو جواله می شود

زبن کاروان چه سودکه هرکس چونقش پا

از سعی پیش تاخته دنباله می شود

بی شغل فتنه نیست چو نفس از فساد ماند

چون قحبهٔ عجوز که دلاله می شود

از محتسب بترس که این فتنه زاده را

چون وارسند دختر رز خاله می شود

بی سحر نیست هیأ ت شیخ از رجوع خلق

این خر تناسخی ست که گوساله می شود

سوداییان بخت سیه را ترانه هاست

طوطی هزار رنگ به بنگاله می شود

ما را قرینه دولت بیدار داده است

صبحی که در شب ، او شفق لاله می شود

در وقت احتیاج ، ز اظهار، شرم دار

چون شد بلند دست دعا ناله می شود

وامانده ام به راه تو چندانکه بر لبم

چون شمع حرف آبله تبخاله می شود

بیدل به شیب نام حلاوت مبر که نخل

دور اسث از ثمر چوکهن ساله می شود